Układanie płyt chodnikowych - instrukcje dla majsterkowiczów i ceny płyt betonowych

zawartość

• Planowanie
• Materiał i narzędzia
  • kostki brukowej
  • Warstwa żwiru i piasku
  • narzędzie
• Układać płyty chodnikowe
  • Wytycz chodnik
  • Pierwsza część podkonstrukcji
  • deckle
  • Druga część podkonstrukcji
  • Połóż panele
  • zatrzymanie przez piasek
• Ceny płyt chodnikowych
• Wskazówki dla szybkich czytelników

Spacerowanie po ogrodzie jest przyjemne, ale kolor trawnika jest szybko uszkadzany przez ciągłe kopnięcie buta. Poniżej znajdują się nieestetyczne plamy ziemi, na których kiedyś było piękne zielone pole. Rozwiązaniem są płyty chodnikowe, które z jednej strony chronią trawnik, z drugiej strony nawet w deszczowe dni nie pozwalają na wizytę w ogrodzie na błotnistej wędrówce.

Płyty chodnikowe mają różne rozmiary, kształty i kolory. Wykopałem trochę ziemi, położyłem talerze, ale po kilku miesiącach, a nawet tygodniach, pięknie ułożona ścieżka wygląda krzywo i krzywo. Chociaż budowanie chodników ma sens, potrzebna jest wiedza. Istnieją sztuczki, dzięki którym praca jest łatwiejsza i bardziej wydajna.

Prawidłowe układanie płyt chodnikowych jest wyjaśnione w tym DIY, aby chodnik przez długi czas cieszył się w taki sam sposób, jak został ułożony.

Planowanie

Przed faktycznym położeniem płyt chodnikowych konieczne jest dobre planowanie. Dlatego niektóre ważne kwestie muszą zostać wyjaśnione z góry.

• Jeśli droga ma być jedynie prostą drogą dostępu, na przykład do szklarni „>

  

  Jeżeli ścieżka ma być częścią podjazdu lub w inny sposób prowadzona przez samochód, podłoże płyt chodnikowych musi być zdecydowanie grubsze, w tym przypadku również krawężniki są niezbędne, aby zapobiec przesunięciu się płyt o ciężar samochodu. Należy zauważyć, że w tym przypadku należy zastosować płyty chodnikowe o grubości większej niż 8 cm.

  Materiał i narzędzia

  kostki brukowej

  Na etapie planowania należy ostatecznie zdecydować, które płyty chodnikowe zostaną zastosowane. Ważne dla płyt chodnikowych jest przede wszystkim klasa antypoślizgowa. Zwłaszcza w deszczu lub w zimie płyty chodnikowe o niskiej klasie antypoślizgowości mogą szybko stać się strefą niebezpieczną. Klasy odporności na poślizg są klasyfikowane od R9 do R13, jeśli istnieją. W przypadku płyt chodnikowych należy wybrać modele o klasie antypoślizgowości. Jeśli ścieżka ma nachylenie większe niż 10%, należy wybrać R10, z gradientem R11 powyżej 19%.

  Drugim ważnym punktem jest wymiar. Standardowe rozmiary to 30 x 30 cm, 40 x 40 cm i 50 x 50 cm . Wytrzymałość płyt chodnikowych wynosi 4, 5 cm, 5 cm, 6 cm i 8 cm . Oprócz standardowych formatów istnieją również formaty niezrównoważone i prostokątne. Który format używasz jest tak samo kwestią gustu, jak kolor i tekstura kamieni.

  Przez dziesięciolecia klasyczna płytka chodnikowa była płytami betonowymi w różnych odcieniach szarości i antracytu, a od kilku lat jest również dostępna w innych kolorach, takich jak brąz lub terakota. Płyty betonowe są zróżnicowane na śrutowane i gładkie betonowo powierzchnie. Śrutowane powierzchnie mają wyższą antypoślizgowość, ponieważ mają grubszą powierzchnię. Zastosowanie betonowych płyt chodnikowych ma wiele zalet. Z jednej strony są odporne na warunki atmosferyczne przez dziesięciolecia, bezproblemowo pasują i nie dominują w istniejącej atmosferze, a także są tańsze niż wiele płyt z kamienia naturalnego.
  Wadą płyt betonowych jest jednak fakt, że zarówno oleje, jak i tłuszcze nie mogą pozostawiać żadnych śladów na betonie.

  Warstwa żwiru i piasku

  Wracając do punktu planowania, zastosowanie płyt chodnikowych określa potrzebne materiały. Oprócz samych płyt chodnikowych chodnik musi być używany na chodniku, z którego może korzystać także samochód osobowy. W naszym przykładzie kamienie graniczne są zainstalowane. W normalny sposób jest to wskazane ze względu na stabilność wymiarową płyt i względy optyczne, aby mieć sposób, nawet po latach, których dolne płyty się nie poruszają.

  Po wyjaśnieniu kwestii prześwitu pokładu określ grubość podłoża płyt chodnikowych.

  • Płyty chodnikowe mają pod spodem warstwę piasku o grubości 5 cm i kolejną max. Warstwa żwiru o grubości 20 cm. Służy to do piaszczystego dna.
  • Jeśli gleba jest silnie gliniasta lub zawiera glinę, należy zastosować warstwę żwiru o grubości od 30 do 40 cm.
  • W chodnikach żeglownych potrzebna jest grubość warstwy żwiru od 30 do 40 cm.
  • Jeśli gleba jest gliniasta lub gliniasta, należy zastosować warstwę żwiru o grubości 50 cm.

  Warstwa żwiru powinna składać się ze żwiru, żwiru niezamarzającego lub recyklingu betonu i mieć wielkość ziaren 0/32.

  Warstwa żwiru i warstwa piasku są niezbędne, aby zapewnić płytom chodnika prosty i bezpieczny fundament. Żwir z częściowo gruboziarnistymi, a czasem małymi ziarnami, ma za zadanie zimą zamarzniętą wodę (woda ma 10% więcej objętości w stanie zamrożonym) w ziemi, aby zapewnić wystarczającą przestrzeń do rozszerzenia, aby płyty chodnikowe nie mogły się poruszać, podnosić i opuszczać,

  Zatem po obliczeniu i zliczeniu płyt chodnika, które najlepiej wykonać na papierze milimetrowym, oblicza się balast i piasek. Żwir i piasek są zwykle podawane w kilogramach lub tonach, więc objętość należy przeliczyć.

  Do tego prostego wzoru matematycznego stosuje się: V = a * b * c

  Przykład:

  Chodnik o długości 10 m, szerokości 1, 20 m, z warstwą piasku o grubości 5 cm.

  10 m * 1, 20 m * 0, 05 m = 0, 6 m³

  • Jeden metr sześcienny piasku waży około 1, 6 tony (w zależności od wielkości ziarna).
  • Jeden metr sześcienny żwiru waży około 1, 7 tony (w zależności od wielkości ziarna).

  Daje to dalsze obliczenia:

  1, 6 t / m3 * 0, 6 m³ = 0, 960 t

  Obliczanie piasku wymaga 6% więcej, ponieważ piasek jest zagęszczony. Rezultatem jest zużyta ilość piasku wynosząca 1, 018 t. Obliczenie żwiru wymaga 3% więcej, ponieważ piasek jest zagęszczony.

  narzędzie

  Po materiałach należy dostarczyć następujące narzędzia:

  • Krótki poziomica
  • Poziomica, min. 2 m długości
  • Duży gumowy młotek
  • władca
  • Linia wytyczna / kreda
  • łopata
  • kielnia
  • wiadro
  • taczki
  • Steinsäge
  • ewentualnie. płytki dystansowe

  Układać płyty chodnikowe

  Wytycz chodnik

  Pierwszym krokiem jest postawienie chodnika. Za pomocą kilku prętów z włókna szklanego, drewnianych kołków lub innych cienkich prętów najpierw zaznacza się szorstki przebieg ścieżki. W tym celu sznur prowadzący jest przywiązany do pręta i mocno napięty nad ziemią i przymocowany do innego pręta. To samo dzieje się po drugiej stronie drogi. Należy upewnić się, że oba ciągi są równoległe do siebie. W przypadku zakrętów lub zmian kierunku należy wstawić dodatkowe pręty w odpowiednich miejscach, aż do osiągnięcia kształtu chodnika.

  Szerokość między sznurkami odpowiada szerokości drogi plus 20 cm z każdej strony talii. Chodnik o długości 1, 20 m wymagałby zatem tyczonej szerokości 1, 60 m.

  Pierwsza część podkonstrukcji

  W następnym kroku wytyczony obszar jest wykopywany. Odbywa się to za pomocą łopaty i taczki, szybciej i łatwiej, ale za pomocą minikoparki, którą można wypożyczyć na godzinę w sklepie ze sprzętem budowlanym. Głębokość wykopu zależy od charakteru terenu i sposobu jego użytkowania (patrz: Co jest potrzebne ">

  deckle

  Po zakończeniu tego etapu pracy używana jest granica. W tym celu poprzednie wytyczne są usuwane i ponownie napinane po jednej stronie drogi. Tym razem linia wskazuje dokładny przebieg zewnętrznej krawędzi chodnika. Należy zauważyć, że należy przestrzegać nie tylko kierunku, ale także wysokości sznurka. Aby zapewnić optymalne odprowadzanie wody deszczowej, należy zastosować gradient 2% . Gradient zawsze wskazuje na dom. Ponieważ wszystkie panele mają nachylenie 2%, należy to również uwzględnić w pokładzie, ponieważ w przeciwnym razie powstają nieestetyczne krawędzie, gdy zespół jest wyższy niż inne panele podłogowe.

  Ustawia się pierwszy kamień obwodowy (w naszym przykładzie miary na kamień: 25 cm x 100 cm x 5 cm), do którego na początku i na końcu krawężnika kładzie się 3–4 pacy. W dwóch wynikowych hałdach krawężnik jest teraz ustawiony i wyrównany. Jego wysokość powinna kończyć się trawiastą krawędzią, do tej pory żałował, że ścieżka nie jest na poziomie gruntu. Jeśli płyta jest wyrównana, płyta jest przymocowana betonem zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz w dolnej trzeciej części.

  Zaczynając od pierwszej płyty krawędziowej, teraz po jednej stronie ścieżki, wszystkie płyty krawędziowe są ustawiane jedna po drugiej. Wytyczne pomagają pozostać na działce. Długi poziomica pomaga utrzymać spójny gradient na dużej odległości i stałą wysokość.

  Po zakończeniu jednej strony druga strona krawężników jest przesuwana w ten sam sposób, co pierwsza. Ważne jest, aby na drugiej stronie przestrzegana była właściwa odległość do pierwszej strony krawężnika. Odległość między dwoma wewnętrznymi bokami krawężników to szerokość płyty plus jej połączenia. Złącze ma szerokość 2–3 mm.

  Jeśli więc cztery płyty chodnikowe o szerokości 30 cm zostaną umieszczone obok siebie, pojawi się następujący obraz:

  2 mm / 30 cm / 2 mm / 30 cm / 2 mm / 30 cm / 2 mm / 30 cm / 2 mm
  (4 x 30 cm) + (5 x 2 mm) = 121 cm.

  Odległość między krawężnikami wynosi zatem 121 cm. Należy upewnić się, że nie wszystkie płyty chodnikowe mają w 100% równe wymiary. Płytki muszą mieć tolerancję producenta. Wielkość tolerancji zależy od producenta. Aby to zrekompensować, płyty chodnikowe o dużych tolerancjach powinny przyjmować duże szerokości spoin. Panele o bardzo dokładnych wymiarach mogą zajmować mniejszą odległość. Nie należy podcinać szczeliny 2 mm, aby zapewnić odprowadzanie wody deszczowej.

  Druga część podkonstrukcji

  Stwardnienie betonu zajmuje trochę czasu. Gdyby natychmiast wstawić kolejną warstwę żwirku do powstałej ramy, jeszcze nie wysuszony beton pękłby i płyty poruszałyby się. Tak więc należy odczekać co najmniej 2 - 3 dni, aż praca będzie kontynuowana.

  Następnie następuje kolejna warstwa odłamków. Musi być ułożone w stos do maksymalnej wysokości. Ta wysokość to grubość płyt chodnikowych plus 5 cm warstwa piasku. W przypadku płyt chodnikowych o grubości 6 cm warstwa żwiru musi kończyć się 11 cm przed górną krawędzią krawężników. Ponieważ piasek jest zagęszczany przez wibrującą płytę, jest on teraz wypełniany do 10 cm przed górną krawędzią i ponownie zagęszczany. Uważaj na wibrującą płytę na krawężnikach. Pomiędzy płytą wibracyjną a krawężnikiem powinna zawsze znajdować się 1–2 cm odstępu. Bezpośrednie podejście z wibrującą płytą do krawężnika może prowadzić do nieestetycznego łuszczenia się.

  Jeśli odłamki są zagęszczane, piasek jest teraz wprowadzany, który również jest zagęszczany. Jest to teraz układane z nachyleniem 2%, a także z krawężnikami.

  

  Połóż panele

  Gdy łóżko jest gotowe, może przejść do układania płyt. Zawsze zaczyna się w rogu, jeśli to możliwe, w początkowej strefie, np. Drzwiach. Nigdy nie będzie wyrównany od środka. Pierwszy kafelek chodnika jest teraz umieszczony w rogu. Jeśli znajduje się kilka milimetrów powyżej granicy krawędzi i nie chwieje się, jest to idealne rozwiązanie. Za pomocą gumowego młotka płyta chodnika jest teraz starannie rzeźbiona w piaszczystej ziemi. Krótki poziomica określa pionowe położenie płyty chodnikowej. Z jednej strony musi pokazywać gradient 2%.

  Jeśli płyta przechyla się, jest za wysoka lub za niska, wyjmij płytę i usuń lub dodaj piasek. Odbywa się to, dopóki płyta nie znajdzie się w złożu piasku bez przechylania i przy odpowiednim nachyleniu. Można użyć wspólnych krzyży, aby pomóc i dla lepszego wyrównania.

  

  Po wykonaniu tej pierwszej płyty wytyczna jest ponownie stosowana i określany jest przebieg połączeń w rzędzie płyt. W przypadku krótkiego i długiego rzędu poziomicy regularnie sprawdzana jest równość.

  Jeśli jest pierwszy rząd, zacznij od następnego i wyrównaj prowadnice dla następnego. Więc kontynuuj z innymi wierszami. Rząd po rzędzie.
  Układanie desek za darmo lub „jeden talerz tutaj, jeden tam”, więc nie muszę dużo chodzić, nie jest wskazane. Zbyt szybko może stworzyć brzydkie połączenie. Z tego powodu pracuj rząd po rzędzie.

  Zazwyczaj korzystne jest rozpoczynanie każdego drugiego rzędu płytami pośrednimi w celu zapewnienia wzajemnej stabilności.

  Pół płyty są wykonane za pomocą szlifierki kątowej lub piły do ​​kamienia, są one znacznie większe i mocniejsze niż małe szlifierki kątowe i można je wypożyczyć w wielu sklepach z narzędziami. Płytki są dookoła oznaczone dobrze widoczną, najlepiej kolorową linią. Ze szlifierką kątową jest teraz wokół całego kamienia, znak cofnięty, głębokość około 0, 5 cm. Tylko wtedy płyta jest całkowicie przecinana. Jest to konieczne, ponieważ płyty chodnikowe lubią się łamać z określonej głębokości cięcia. Jeśli porysujesz płyty chodnika, utworzysz z góry określony punkt przerwania.

  zatrzymanie przez piasek

  Po ułożeniu wszystkich paneli ma miejsce ostatni etap roboczy, wmurowanie. Wciąż otwarte kolumny są teraz uszczelnione, aby użyć piasku lub koloru do płyt chodnika pasujących do proszku kamiennego.

  Piasek lub pył kamienny rozprowadza się łopatą na powierzchni, a następnie starannie odwraca. Nadmiar materiału jest po prostu zamiatany. Następnie odbywa się to za pomocą lekkiego strumienia wody, a nie nacisku na powierzchnię. Woda przenika przez wypełnienie spoiny i przenosi piasek lub mączkę kamienną do obszarów, w których nadal nie ma wypełnienia. Jeśli obszar jest ponownie suchy, piasek powtarza się ponownie. Nadmiar materiału jest ponownie odwracany. Jest to powtarzane, aż wszystkie kolumny zostaną wypełnione i pozostaną wypełnione pomimo działania wody.

  

  Teraz ziemię można ponownie odgarnąć do zewnętrznych krawędzi granicy krawędzi, a nasiona trawy są rozproszone.

  Ceny płyt chodnikowych

  Cena płyt betonowych zależy nie tylko od miejsca zakupu, ale także od kształtu i wielkości. Jest tak, że im łatwiejsza optyka, a im mniejsza i węższa płyta, tym tańsza jest płyta chodnikowa.

  Szary Betongehwegplatten o grubości 5 cm i wymiarach 30 x 30 cm, już od 0, 85 EUR. Większe talerze 50 x 50 cm, są średnio za 1, 20 EUR.
  Płyty chodnikowe o wyrafinowanym wyglądzie, tj. O wzorach naturalnych i kamiennych, mogą osiągnąć ceny do 50, 00 EUR z płytą chodnikową o wymiarach 40 x 40 x 15 cm.

  Wskazówki dla szybkich czytelników

  • Zwykła szerokość chodnika 1, 20 m, przy mało używanych ścieżkach 0, 80 m
  • W przypadku tras zalecane są granice krańcowe, w przypadku obszarów, w których można jeździć obowiązkowo
  • Piasek powierzchnia pod talerzami 5 cm
  • Powierzchnia żwiru 20 cm, w glebie gliniastej lub gliniastej od 30 do 40 cm
  • Powierzchnia żwiru 30 cm dla szlaków żeglownych, 50 cm dla gleby gliniastej lub gliniastej
  • Nachylenie 2% od budynku
  • Taras mocowany jest w dolnej trzeciej części betonem
  • Stosuj wytyczne i poziomicę
  • Użyj wspólnych krzyży
  • Żwir i piasek należy zagęszczać za pomocą płyty wibracyjnej
  • Nie wjeżdżaj z wibrującą płytą na krawężniki, możliwe odpryskiwanie