Znani piraci i statki pirackie - nazwiska z wyjaśnieniem
zawartość
- Znani piraci i ich statki pirackie z AZ
- Alexandre Olivier Exquemelin
- Bartłomiej Roberts
- Calico Jack Rackham
- Charles Vane
- Edward „Czarnobrody” Naucz
- Jean-David Nau alias François l'Olonnais
- Klaus Störtebeker
- Anne Bonny
- Mary Read
- Olivier „La Busse” Le Vasseur
- Sir Francis Drake
- Sir Henry Morgan
- Sir John Hawkins
- Thomas Tew
- William Dampier
- William Kidd
- Zheng Yisao
Piraci i ich przygody fascynują! Nigdy wcześniej ekscytujące historie o piractwie nie stały się bardziej popularne - zarówno młode, jak i stare. Powiemy ci to, czego jeszcze nie wiedziałeś. Tutaj dowiesz się wszystkiego o słynnych piratach i statkach pirackich. Czy wiesz na przykład, że to kapitan Jack Rackham wynalazł piracką flagę „>
Znani piraci i ich statki pirackie z AZ
Tutaj znajdziesz wybór najsławniejszych i najbardziej znanych piratów swoich czasów i ich pirackich statków.
Alexandre Olivier Exquemelin
Exquemelin stał się znany jako autor prawdopodobnie najbardziej historycznego scenariusza piractwa w XVII wieku. Żył w latach 1645-1707 i przeniósł się do Tortugi o 21, aby pracować dla francuskiej Kompanii Indii Zachodnich.
Przeszedł szkolenie chirurga i udał się na morze jako lekarz na statku. W swoim aktywnym czasie pływał z Pierre Le Grande, Michelem de Basque i Francisem L'Olonnois jako korsarz i jest kaparem z porządkiem.
W 1678 roku napisał swoją pracę „De Americaen Zee-Rovers” - The American Buccaneers. W swojej książce bardzo dokładnie opisał życie piratów w swoich czasach, dzięki czemu wciąż ma ono wysoką wartość historyczno - dokumentalną.
Objawienia o życiu piratów nie spodobały się wszystkim czytelnikom, a zwłaszcza korsarzom, którzy zostali nazwani i których rzemiosło zostało bardzo dokładnie opisane. Więc znany Sir Henry Morgan pozwał go o „uszkodzenie reputacji”. Chociaż ma rację, a Alexandre Olivier Exquemelin zostaje skazany na grzywnę w wysokości 200 funtów brytyjskich za szkody, to jednak nigdy nie jest egzekwowane, a zatem ma łagodniejszą wartość dla korsarza angielskiej korony.
Bartłomiej Roberts
Bartłomiej Roberts, zwany także Czarnym Barty, z Południowej Walii żył od 1682 do 1722 roku. Wykorzystywał na wielu wodach - u wybrzeży Ameryki Północnej, a także Ameryki Południowej, a także u zachodnich wybrzeży Afryki, doprowadził do swoich psot. Był bardzo surowym kapitanem, zakazującym spożywania alkoholu i hazardu, i był w stanie zdyscyplinować ponad 400 statków w ten zdyscyplinowany sposób. Tylko Sir Henry Morgan był w stanie to prześcignąć.
Black Barty był kapitanem wielu różnych statków, w tym Royal Rover, Fortune, Royal Fortune i Good Fortune . Jego własna piracka flaga pokazuje, jak trzyma miecz w dłoni i stoi na dwóch czaszkach. Wśród nich są litery ABH dla „głowy barbadiana” i AMH dla „głowy martiniciana” - oznaczają one głowę Barbadana Islandera i głowę Martiniquersa.
Roberts zmarł w 1722 r. Podczas ataku HMS Swallow, okrętu wojennego z 60 działami. Tak więc jeden z największych pirackich kapitanów zatonął na dnie morza, co było wyraźnym życzeniem kapitana po jego śmierci. Jego załoga powinna wyrzucić go za burtę na wypadek śmierci, co zrobili.
Calico Jack Rackham
Jack Rackham jest jednym z najbardziej znanych piratów, ponieważ podobno wynalazł typową piracką flagę z czaszką i kośćmi. Żył i okradał około 1700 roku i był znany ze swoich kolorowych ubrań perkalowych - tak wielu nazywało go także Calico Jack.
Jako sternik zatrudnił się w Treasure u Charlesa Vane'a, który wkrótce został zastąpiony buntem Calico Jacka. W New Providence Jack w końcu poznał Anne Bonny i zakochał się. Przedstawił ci wiele skarbów i zdobytych bogactw. Jako członek załogi Anne stoczyła wiele bitew obok Jacka. Jednak w listopadzie 1720 r. Oboje i załoga się zaangażowali.
Na Jamajce cała drużyna została postawiona przed sądem po druzgoczącej porażce. Kapitanowi Barnetowi, łowcy piratów, udało się w końcu schwytać Calico Jacka. Tradycja głosi, że Jack zawarł umowę z gubernatorem. Poddałby się, pozostawiając swoją ukochaną Annę, która oczekiwała od niego dziecka, i piratkę Mary Read. Obie kobiety mogły się uratować, ale Jack został skazany i powieszony 17 listopada 1720 r.
Charles Vane
Niewiele wiadomo o piracie Charlesie Vane. Żył na początku XVIII wieku. Wiadomo jednak, że udało mu się zdobyć jedno z największych chwytów za pomocą pojedynczego kadłuba. W centrum uwagi był wrak hiszpańskiego galeonu. Wielu piratów chciało schwytać cenne dobra z osieroconego statku. Jednak hiszpańskie okręty goniły wszystkich oprócz Charlesa Vane'a. To uczyniło, po drodze wolnej, ponad wszystkie skarby temu.
Jednak Vane tak naprawdę nie znał swojego nazwiska aż do 1718 r., Kiedy podpalił świeżo porwany statek w porcie w New Providence i wysłał go ówczesnemu gubernatorowi Woodesowi Rogersowi i jego flocie z poważaniem. Vane miał dobrą reputację ze swoją załogą - jego przywództwo i talent do znajdowania dobrej ofiary były bardzo popularne.
Wreszcie Vane popełnił błąd - wykazując słabość podczas pojedynku z francuskim okrętem wojennym. Rozkazał odwrót, po czym jego zespół oskarżył go o tchórzostwo i zbuntował się przeciwko niemu. Calico Jack zajął swoje miejsce jako kapitan. Odsłonięty w małym slupie wraz z ostatnimi lojalnymi przyjaciółmi, których zostawił, kontynuował karierę - zaledwie trzy miesiące później został kapitanem nowej załogi.
Jednak huragan zatopił statek Vanes i był jedynym ocalałym, który uratował się na małej wyspie. Jako przebrany żeglarz zdołał uciec z wyspy. Kiedy jego nowy kapitan spotkał Holiforda na pełnym morzu, jego kamuflaż otworzył się. Holiford rozpoznał Vane'a i ujawnił swoją prawdziwą tożsamość. W Port Royal Charles Vane został ostatecznie zawieszony w marcu 1721 roku.
Edward „Czarnobrody” Naucz
Jednym z najsławniejszych i najstraszniejszych piratów był Edward Thatch, który popadł w piractwo pod imieniem Blackbeard. Jest również znany jako Edward „Czarnobrody” Nauczaj z powodu fałszywej tradycji jego imienia. Nic nie wskazuje na rok jego urodzenia. Uważa się, że urodził się w 1680 roku w Bristolu.
Obawiał się wielu, a jego okrucieństwa i najazdy w Indiach Zachodnich oraz na wybrzeżu Karoliny Północnej i Wirginii ukształtowały jego budzący grozę wizerunek. Jego wygląd również pomógł - jego gruba czarna broda przyniosła mu imię Czarnobrody.
Karierę na morzu rozpoczął jako żeglarz podczas hiszpańskiej wojny o sukcesję. Około 1717 roku miał pierwsze dowództwo nad statkiem - Zemstę Sloopa . Niewiele później transport niewolników La Concorde wpadł w jego ręce. Przebudował statek, przemianował go na Zemstę Królowej Anny i uczynił z niej okręt flagowy swojej 4-częściowej floty piratów. Był to jeden z niewielu słynnych statków z wieloma żelaznymi armatami.
Jednak w 1718 r. Czarnobrody zginął w ataku dwóch brytyjskich statków. Nagrodę w wysokości 100 USD zdobył kapitan Robert Maynard z Royal Navy - mówi się, że potrzebował 20 uderzeń szablą i 5 strzałów, aby w końcu pokonać Czarnobrodego.
Jean-David Nau alias François l'Olonnais
Nau, urodzony we Francji, jest uważany za jednego z najokrutniejszych pirackich kapitanów w historii i żył w latach 1630-1671.
W latach 60. zaczął szerzyć zło na Karaibach, po czym zaczął tam pracować. Podjął wiele okrutnych napadów na lądzie i morzu.
Był znany z braku skrupułów. L'Olonnais dręczył, torturował i wykorzystywał swoje ofiary w najbardziej przerażający sposób i nie unikał kanibalizmu.
Klaus Störtebeker
Störtebeker jest prawdopodobnie najbardziej znanym „niemieckim” korsarzem, z wieloma legendami otaczającymi go i jego życie. Trudno jest ustalić, gdzie znajdują się fakty historyczne i otaczający go wielki mit.
Mieszkał (prawdopodobnie) w latach 1360 - 1401 w rejonie Morza Północnego i Morza Bałtyckiego, gdzie pracował ze swoimi „Vital Brothers” (częściowo pod ochroną szwedzkiej korony i głuszca).
Istnieją różne wersje jego życia i działań. Od „horroru Ligi Hanzeatyckiej” po ochronę angielskiej floty handlowej po najemników przeciwko duńskiej koronie, istnieje wiele opowieści o nim i jego ludu. Jego imię Störtebeker = "bębnić kubkiem" = Schnelltrinker wywodzi się z jego reputacji, że opróżnił miotacz wielkości buta ze miodem pitnym lub piwem w pociągu.
Według legendy, po aresztowaniu i wyroku śmierci mówi się, że negocjował, że po ścięciu wszystkich ludzi, na których wciąż przechodzi jego bezgłowe ciało, zostanie uniewinnionych. Mówi się, że przebiegł obok jedenastu swoich ludzi, aż kat złamał nogę lub rzucił blok strażników między nogi, aby go zatrzymać.
Anne Bonny
Królowa piratów Anne Bonny jest jedną z niewielu znanych kobiet wśród piratów. Mieszkała i walczyła około 1700 roku na Oceanie Atlantyckim. Urodzona w Irlandii młoda kobieta miała kiedyś dość plantacji ojca w Południowej Karolinie. Chcieli poświęcić się innym rzeczom.
Nowa Opatrzność, dzisiejsza Nassau, była ostoją piractwa i od tego momentu zaczęła się jako pirat. Zatrudniła się w przebraniu mężczyzny na statku Charlesa Vanesa, spotkała się tam i zna Calico Jacka Rackhama i miłość. Poznała także piratkę Mary Read, z którą zawsze walczyła ramię w ramię.
Kiedy 28 listopada 1720 roku zespół został oskarżony o piractwo, Anne Bonny była w ciąży. Z tego powodu ich zarzuty zostały odroczone. W dniu egzekucji ukochanego Jacka powiedziała mu: „Przykro mi, że cię tu widzę, Jack, ale gdybyś walczył jak mężczyzna, nie wiesz się jak pies”. „Do zobaczenia tutaj, Jack, ale gdybyś walczył jak mężczyzna, nie musiałbyś wisieć jak pies.”) W jakiś sposób Anne uciekła bez zarzutu i uciekła. Nikt nie wie dokładnie, co się z nią wtedy stało. Niektórzy twierdzą, że przeżyła swoje życie jako pirat.
Mary Read
Kolejny przerażający pirat, który urodził się w Londynie w Anglii w 1685 roku i zmarł w niewoli w 1721 roku w Santiago de la Vega - Jamajka.
Matka kazała dziecku nosić ubrania zmarłego brata, aby nadal otrzymywać wsparcie finansowe od rodziny zmarłego męża. W młodym wieku zatrudniła się na okręcie wojennym jako „Mark Read” i walczyła w armii Flandrii, wszyscy jako mężczyźni.
W wojsku waloryzowała się odwagą, awansowała i walczyła w pułku kawalerii. Tam zakochała się w kapralu. Poślubiła ich, poprowadziła z nim karczmę i żyła ponownie jako żona aż do śmierci.
Jako wdowa przebrała się za mężczyznę i zatrudniła na statku niewolniczym, który podczas podróży na Karaiby został zaatakowany przez piratów, do których natychmiast dołączyła.
Na pirackim statku Carlo Jacka Rackhama poznała pirat Anne Bonny i ujawniła się. Obaj zostali przyjaciółmi i od tej pory walczyli razem. W ataku nawet obie kobiety powinny wspólnie bronić całego statku, ponieważ reszta drużyny ukrywała się pijana pod pokładem. Mężczyźni przyszli im pomóc, ale Mary była tak rozgniewana, że postrzeliła własnego ludu i zabiła jednego z nich.
W 1720 roku została schwytana i skazana na śmierć. Wyrok został odroczony, ponieważ była wtedy w ciąży. Umarła na gorączkę w więzieniu.
Olivier „La Busse” Le Vasseur
Francuski pirat żył w latach 1680/1690 - 1730. Był do 1720 r. Na Karaibach w ramach „Latającego Gangu” „Republiki Piratów” na Bahamach, w tym między innymi Czarnobrodego i Mary Read.
Ale po tym, jak coraz więcej piratów na Karaibach, Le Vasseur postanowił wyjechać przed swoim statkiem na Ocean Indyjski. Tam podbił kilka statków i zdobył wielkie skarby.
Podczas egzekucji rzucił w tłum kryptogramem i powiedział, że ten, kto to zrozumiał, znajdzie swój ogromny skarb. Skarb nie został znaleziony do dziś i, zgodnie z legendą, znajduje się na jednej z licznych wysp na Oceanie Indyjskim.
Sir Francis Drake
Drake żył od 1540 do 1596 roku i był wykwalifikowanym i dobrze wyszkolonym żeglarzem. Był żeglarzem handlowym między Anglią, Francją i Hiszpańską Holandią. Z powodu embarga handlowego w Hiszpanii zmuszony był szukać innej pracy. Pracował dla kuzyna na twoim statku handlarzy niewolników. To ścigało ludzi w Afryce Zachodniej i sprzedawało ich jako niewolników hiszpańskim osadnikom na Karaibach i dzisiejszej Ameryce Łacińskiej.
Przy wsparciu angielskiej korony, w formie listu kaparowego, „pracował” jako pirat na różnych statkach. Od 1571 r. Francis Drake podejmował własne wyprawy w Indiach Zachodnich.
1577–1580 był pierwszym brytyjskim okrążaczem . Zdobył i napadł na liczne statki i osady hiszpańskie na zachodnim wybrzeżu Ameryki Południowej.
Później był jeszcze rycerzem. Następnie odbyły się kolejne rejsy połowowe, które zaszkodziły hiszpańskiej flocie handlowej, a Anglia stała się wschodzącą potęgą morską.
Sir Henry Morgan
Morgan (od którego dziś pochodzi nazwa rumu) żył od około 1634/35 do 1688 roku i był walijskim korsarzem.
Morgan zgromadził niewielką fortunę z nalotami na hiszpańskie statki handlowe i oddziały na Karaibach, aby później zorganizować własne naloty.
Jako doskonały taktyk i pozbawiony skrupułów szantażysta zdobył wiele skarbów, a później został nawet wyniesiony do rangi parostwa.
Wprowadził „Artykuły porozumienia” - Kodeks piracki (napisany przez Alexandre Olivier Exquemelin). W ten sposób określa się rozkład zrabowanych skarbów i jaką rekompensatę daje w przypadku urazów skutkujących walką lub utratą części ciała. Wyjaśnia również hierarchię, podstawowe zasady, współdecydowanie i służy jako coś podobnego do „umowy o pracę”.
Sir John Hawkins
John Hawkins żył od 1532 do 1595 roku i był handlarzem niewolników między Afryką i Ameryką. Jego okrętem flagowym był do 1568 r. Jezus z Lubeki .
Hawkins był krewnym Sir Francisa Drake'a i również tymczasowo z nim współpracował. Próbował zniszczyć hiszpańską flotę handlową i handlować z osadami hiszpańskimi na Karaibach i w Ameryce Południowej.
Podobnie jak wielu innych w swoim zawodzie, pracował z listem o porwaniu, a później został rycerzem za swoje usługi.
Thomas Tew
Pirat z Rhode Island - brytyjskiej kolonii w Ameryce Północnej żył od 1649 do 1695 roku. Jego statkiem była Liberty .
Tew otrzymał list przewodni od gubernatora wyspy Bermudy, aby plądrować francuskie punkty handlowe na wybrzeżu Afryki Zachodniej (Gorée). W 1693 roku on i jego ludzie przenieśli się na Ocean Indyjski, gdzie zdobyli wielkie skarby.
W innym nalocie, z listem kapłańskim od gubernatora Nowego Jorku, w ujściu Morza Czerwonego, Thomas Tew zmarł, próbując schwytać islamski statek pielgrzyma.
William Dampier
Brytyjski korsarz żył w latach 1651-1715, ale w rzeczywistości był bardziej odkrywcą, zapalonym żeglarzem i potrójnym okrążaczem .
Jako aktywny kapar pracował tylko w latach 1679 - 1681, gdzie spędził większość swojego życia na morzu. Jeden z jego statków tutaj Bachelor's Delight .
Dampier napisał udane książki o żeglarstwie i jego odkryciach.
Jego prawdziwą spuścizną są odkrycia, kartografie, filmy dokumentalne, zbiory i wiele innych. co zrobił podczas swoich wypraw na ryby.
Za swoje umiejętności nawigatora cieszył się wielkim prestiżem i był chwalony przez wielu swoich wspaniałych ludzi, również takich jak A. v .. Humboldt.
William Kidd
W latach 1645 - 1701 Szkot mieszkał i emigrował do Nowego Jorku, gdzie stał się bardzo popularnym kupcem.
Podczas podróży do Anglii otrzymuje licencję korsarza, dzięki której może ścigać francuskie statki handlowe i pirackie.
Jedna z jego przejażdżek kaparami zakończyła się powodzeniem, ale miał też bardzo duży łup. Nikt nie wie, gdzie jest jego skarb, a wiele plotek i mitów go otacza, ale nigdy go nie znaleziono.
Zheng Yisao
Najsłynniejszy chiński pirat żył w latach 1775 - 1844. Jej obszarem działalności było Morze Południowochińskie i wybrzeże południowych Chin. Przejęła piracką flotę zmarłego męża Zheng Yi (1765–1807).
Umiejętnie budując sojusze, wzmacniając flotę wraz z nowym mężem i przestrzegając surowego kodeksu postępowania, udało jej się zwiększyć wielkość floty do ponad 800 statków i 80 000 mężczyzn.
Kiedy rząd zwrócił się o wsparcie do armii portugalskiej i brytyjskiej, skorzystali z oferty amnezji i przekazali flotę marynarce wojennej, zatrzymali zdobyte aktywa i do końca życia prowadzili pokojowe i zamożne kasyno oraz rozległy przemyt opium.
