Krzew wrzeciona, Euonymus - instrukcja obsługi

zawartość

• Pielęgnacja - instrukcje
  • odmiany
  • Optymalna lokalizacja
  • Podlewanie, nawożenie i zimowanie
  • Cięcie tulei wrzeciona
  • Rozmnażanie i siew
• szkodniki
• toksyczność

Czy jako ozdobny żywopłot w ogrodzie, czy jako wspinaczkowa roślina do wspinaczki na ścianę - krzew wrzeciona, który należy do rodzaju Euonymus, jest rośliną wszechstronną. Można wyróżnić wiele różnych gatunków krzaków krzaczastych o mocnych pędach drzewiastych i rozgałęzionych, które inspirują każdego ogrodnika hobby ze względu na ich zdolność dostosowywania się i wytrzymałość. Zwłaszcza ze względu na częściowo kolorowe liście krzew wrzeciona w ogrodzie przyciąga wzrok. Dobrze utrzymany i posadzony w optymalnych miejscach miłośnicy roślin mogą cieszyć się dekoracyjną rośliną przez długi czas.

Pielęgnacja - instrukcje

odmiany

W obrębie rodzaju krzewu wrzeciona można wyróżnić różne odmiany. Zasadniczo są one podzielone na dwie grupy:

Istnieją odmiany letnio-zielone lub te, które sadzi się ze względu na ich ozdobne jesienne liście i kolorowe owoce. Odmiany te obejmują na przykład Euonymus europaeus lub Euonymus planipes . Ta ostatnia jest jedną z najbardziej bujnych odmian owocowych, które wytwarzają jasne szkarłatne kapsułki, a w ogrodzie zapewniają intensywne plamy koloru.

W przeciwieństwie do odmian o dużych rozmiarach, które mogą osiągnąć wysokość kilku metrów, tworzą liczne rośliny wschodnioazjatyckiego gatunku Euonymus fortunei pełzające do rosnących krzewów, które są również określane jako wrzeciono pełzające lub wspinające się i należą do odmian wiecznie zielonych . Rośliny te stosuje się jako okrywę lub żywopłot. Szczególnie atrakcyjne są tutaj radicany krzewów wspinaczkowych, które mogą szybko wyrosnąć na większe obszary za pomocą zakotwiczonych korzeni.

Wśród najbardziej znanych i szeroko rozpowszechnionych w Europie i Azji jest Euonymus europaeus, znany również jako „Pfaffenhütchen”. Nazewnictwo jest zrozumiałe z uwagi na kolorowe owoce, które przypominają nakrycie głowy duchowieństwa katolickiego. W ogrodzie wyciągane są przede wszystkim bujne odmiany owocowe, ponieważ jasne, karminowoczerwone kapsułki, które podskakują z pełną dojrzałością i uwalniają widok pomarańczowo-czerwonych nasion, stanowią prawdziwą atrakcję drewna. Jako roślina mieszkalna rysowana jest jednak zwłaszcza Euonymus japanicus.

Optymalna lokalizacja

Wszystkie gatunki krzewów wrzecionowych najlepiej rozwijają się w miejscach nasłonecznionych lub częściowo zacienionych. Aby roślina rosła optymalnie, należy zwrócić uwagę na wystarczającą jasność; ciemne miejsca mogą prowadzić do atrofii. Odmiany zimozielone można łączyć jako rośliny żywopłotowe w rabatach z innymi krzewami lub stosować jako bodenbedecker. Wrzeciona wspinaczkowe można również sadzić bezpośrednio przed ścianą lub ogrodzeniem; Tam roślina stopniowo wkrada się.

Oprócz wyboru lokalizacji należy również zwrócić uwagę na optymalny skład podłoża:

• Krzew wrzeciona bardzo dobrze rozwija się na normalnej glebie ogrodowej na bazie kompostu.
• Ziemia powinna być bogata w składniki odżywcze.
• Lekko kwaśny lub zasadowy substrat nie przeszkadza roślinie.
• Szczególnie ważna jest przepuszczalna gleba, aby uniknąć podlewania.
• Podłoże powinno być tak głębokie, jak to możliwe, aby drobne korzenie mogły dobrze wnikać w glebę.
• Zwarta struktura gleby przeciwdziała optymalnemu wzrostowi.
• Dlatego najwyższa warstwa podłoża powinna być regularnie poluzowana.

Podlewanie, nawożenie i zimowanie

Utrzymuj prawidłowo krzew wrzeciona

Gatunki z rodzaju Euonymus wymagają niewielkiej uwagi. Niemniej jednak zarówno nawadnianie, jak i nawożenie należy wykonywać ostrożnie. Od początku kwietnia do końca lipca roślina zwykle znajduje się w fazie wzrostu; w tym czasie krzew wrzeciona jest średnio odlewany. Niemniej jednak należy zwrócić uwagę na regularne nawadnianie. W tym celu gleba jest tylko nawilżana i musi wyschnąć przed następną dawką. Należy unikać podlewania, ponieważ uszkadzają drobne korzenie. W okresie odpoczynku nawadnianie jest bardzo ostrożne. Należy jednak uważać, aby krzew nie wyschł całkowicie.

Oprócz optymalnego nawadniania ważne jest ukierunkowane nawożenie, aby roślina mogła się optymalnie rozwijać. W okresie od początku kwietnia do końca lipca stosuje się płynny nawóz, który jest umiarkowanie skoncentrowany. Podczas fazy spoczynkowej nawóz jest całkowicie wyregulowany. Świeżo ustawione rośliny najlepiej mulczują . Tutaj można również zrezygnować z dodatkowego nawożenia. Udowodniono, że wiosną i jesienią pod podłożem grubą warstwę ścinek trawy lub kompostu. Następnie warunki wzrostu krzewów ulegają jeszcze większej poprawie.

Zimowanie Euonymus jest bardzo łatwe w przypadku gatunków odpornych. Nie są wymagane żadne specjalne ustalenia. Rośliny domowe przenosi się do zimowej ćwiartki na początku mrozu, w temperaturach od 5 do 10 ° C. W tym czasie nawadnianie odbywa się tylko popijając. Ziemia nie może jednak całkowicie wyschnąć.

Cięcie tulei wrzeciona

Krzew wrzeciona można ciąć kilka razy w roku. Jednak nie wszystkie odmiany są jednakowo odpowiednie do cięcia. Na przykład wrzeciona pełzające słabo jeżdżą po cięciu; Dotyczy to zwłaszcza starszych roślin, których z tego powodu nie należy ścinać.

Ogólnie krzewy ozdobne są często przycinane w celu odmłodzenia; W tym przypadku wystarczająca jest ukierunkowana roślina Auslichten. Starsze pędy są wycinane tuż nad ziemią. Martwe gałęzie należy oddzielić od krzewu. Przed cięciem należy dokładnie sprawdzić krzew, aby uzyskać ogólne wrażenie: w których punktach są zbyt blisko stojące pędy na ">

Rozmnażanie i siew

Kiedy krzewy są rozmnażane i zasiewane, zwykle decyduje o odmianie, do której należy roślina. Wszystkie gatunki można rozmnażać przez sadzonki.

W krzewach liściastych do rozmnażania nadaje się środek jesieni i wczesnej wiosny, a krzewy zimozielone najlepiej sadzić w pierwszej połowie jesieni lub pod koniec wiosny.

W tym celu najpierw wycina się wtyczkę napędu. Najlepszy czas na to jest koniec czerwca. Pęd jest cięty ostrym nożem i cięty na około 10–15 cm. Cięcie należy utrzymywać w czystości i wykonywać tuż poniżej węzła liścia. Następnie dolne liście są usuwane, dzięki czemu dostępne są co najmniej trzy do czterech par liści. Sadzonki umieszcza się w glebie uprawnej, aby doprowadzić do ukorzenienia; zapobiega to inwazji szkodników. Często okazało się przydatne zanurzenie sadzonek w środku ukorzeniającym przed wprowadzeniem ich do gleby. Po podłączeniu co najmniej jedno oko powinno wyjrzeć z doniczki. W fazie ukorzeniania gleba powinna być lekko wilgotna, aby nawadnianie było tylko umiarkowane. W następnym okresie ważna jest wysoka wilgotność, dlatego sadzonki można wyposażyć w plastikowy kaptur chroniący przed parowaniem. Po ukorzenieniu trzy lub cztery rośliny można sadzić w doniczce z kompostem. Optymalne warunki terenu są takie same dla młodych roślin i starych krzewów.

szkodniki

Chociaż krzew wrzeciona jest w zasadzie dość wytrzymały, roślina wykazuje podatność na niektóre szkodniki. W tym kontekście mszyca przedstawia się jako typowy szkodnik. Zainfekowanie można rozpoznać po klasycznym schemacie uszkodzeń:

• Liście krzewu są mocno zwinięte.
• Częściowo znajdziesz napuszone liście.
• Również lepkie części roślin, często pokryte czarną powłoką grzybową, sugerują inwazję mszyc.
• Ponadto można zobaczyć troskliwe, zdeformowane pędy i kwiatostany.
• Kto dokładnie bada swój krzew, mszyce zwykle gęsto stłoczone na spodzie liści lub młodych pędów.

Środek zaradczy może tworzyć ukierunkowane opryskiwanie roztworem mydła lub ekstraktem z pokrzywy. Również Rainfarntee sprawdziło się w tym kontekście. Jako prosty i skuteczny, ukierunkowany strumień wody sprawdził się z wężem. Silnie dotknięte części roślin są usuwane.

Wskazówka: Skuteczną i delikatną metodą zwalczania szkodników jest wprowadzenie pożytecznych organizmów, na przykład biedronki.

Oprócz inwazji mszyc, krzew wrzeciona jest szczególnie często atakowany przez pleśń. Jest to grzyb pokrywający części roślin białymi lub szarymi plamami i brązowawymi przebarwieniami (mączniak prawdziwy) lub szarymi aksamitnymi pokryciami (mączniak rzekomy). Za pomocą środków wzmacniających rośliny można przeciwdziałać atakowi. W tym kontekście udowodniono zwłaszcza buliony Schachtelhalmauszüge lub czosnku. Zainfekowane części rośliny należy usunąć przedwcześnie.

toksyczność

Każdy, kto nabywa krzew wrzeciona do własnego ogrodu, powinien pamiętać, że roślina jest trująca. Na przykład wspólny krzew wrzeciona, zwany również „kapeluszem z krewetek”, zawiera różne trujące substancje.

We wszystkich częściach rośliny - szczególnie w nasionach - znajdziesz alkaloidową evoninę i niewielkie ilości kardiogennego evonoside. Ponieważ owoce ożywiają kuszącymi kolorami, szczególnie do smaku, doszło już do licznych zatruć. Już po 15 godzinach pojawiają się objawy, takie jak nudności, wymioty i podrażnienie żołądka i jelit, czasem towarzyszy im krwawa biegunka. Obserwowano także zaburzenia krążenia, drgawki oraz uszkodzenie wątroby lub nerek w związku z przyjmowaniem owoców krzewu wrzeciona. spożycie od 30 do 40 owoców prowadzi do śmierci ludzi.

Ale nawet zwierzęta powinny być trzymane z dala od krzaków. Psy, koty, różne gryzonie (króliki, króliki, świnki morskie, chomiki), ale także konie, kozy, świnie i owce cierpią na typowe objawy zatrucia po cieszeniu się kolorowymi owocami, które mogą również powodować tachykardię i zaburzenia oddechowe. Dlatego należy uratować dzieci i zwierzęta przed jedzeniem owoców krzewu wrzeciona!

Krzew wrzeciona jest jednym z najpopularniejszych krzewów w niemieckich ogrodach. Krzewy są dość mocne i mało wymagające i można je uprawiać przy niskim wysiłku pielęgnacyjnym. Można wykonać regularne i ukierunkowane cięcia, aby odmłodzić lub ozdobić roślinę. Dzieci i zwierzęta należy jednak trzymać z dala od krzaków, ponieważ części roślin są trujące.

Wskazówki dla szybkich czytelników:

• Rodzaj krzewu wrzecionowego obejmuje różne gatunki, z których wszystkie kwitną jednak na konwencjonalnej glebie ogrodowej.
• Podłoże powinno być bogate w składniki odżywcze i regularnie poluzowane.
• Miejsca słoneczne lub częściowo zacienione sprawiają, że krzew kwitnie.
• W miesiącach letnich roślina jest umiarkowanie wylewana; Należy unikać podlewania.
• W okresie odpoczynku nawadnianie jest sporadyczne; Jednak ważne jest, aby zapobiec całkowitemu wyschnięciu rośliny.
• Nawóz jest zalecany tylko w miesiącach letnich i powinien być umiarkowanie skoncentrowany.
• Krzew wrzeciona można wyciąć w celu odmłodzenia; Ponadto dla niektórych odmian możliwe są ozdobne cięcia.
• Rozmnażanie rośliny przez sadzonki, które są najpierw ukorzenione w małej doniczce.
• Do ważnych szkodników rośliny należą mszyce, które można leczyć za pomocą silnego strumienia wody i wody z mydłem.
• Przed inwazją grzyba Pleśń można zapobiec za pomocą środków wzmacniających rośliny, na przykład bulionu czosnkowego.
• Części roślin krzewu wrzeciona są trujące; Dzieci powinny zatem zostać uratowane przed próbowaniem często kolorowych owoców!